شاعر به حیرت است تو را دید یا شنید            گفت از الست و قافـیه قالـو بلی شنـید
صبح از مدینه خواند و شب از کربلا شنید            از یـار آشــنـا ســخـن آشـنــا شــنــیــد

چشم تو بود روز ازل غـمزه ساز شد
نورت ظهور کرد و ابوحمزه ساز شد

دست تو ربـنـای قـنـوت اجـابت اسـت            سـجـادۀ تـو قـبـلـۀ اهـل عـبـادت اسـت
اشکـت نـزول آیۀ بـاران رحمت است            لبهای تو صحیفۀ عرفان و حکمت است

هرکس کلاس درس تو را مستعد شده‌ست
پای دعای خمسه عشر مجتهد شده‌ست

از بس به نام مادر تو ماه و سال ماست            آغشته با دعـای تو رزق حلال ماست
شد مادرت عروس علی، خوش بحال ماست            ایرانی است مادر تو، این مدال ماست

ما را علی غلام حسینش خـطاب کرد
از ما عروس فـاطـمه را انـتخاب کرد

در شام، غیرِ بغض تو در سینه‌ها نبود            مسـجـد مـحـلِّ رویـش آئـیـنـه‌ها نـبـود
جز بـوسـۀ مـعـاویه بر پـیـنـه‌ها نـبـود            منـبر که جای بـازی بـوزیـنـه‌ها نـبود

منبر برای حـج تو میـقـات عـشق بود
حق با علی ست، خطبه‌ات اثبات عشق بود